Οι διαταραχές της περιόδου απασχολούν κατά καιρούς την πλειοψηφία των γυναικών. Ο εμμηνορυσιακός κύκλος καθορίζεται από την αρμονική λειτουργία και συνεργασία του υποθάλαμου, της υπόφυσης και των ωοθηκών με μια πολυσύνθετη διαδικασία κατά την οποία συντελούνται πολλές ορμονικές μεταβολές. Η διαδικασία αυτή καταλήγει στην εμφάνιση της εμμήνου ρύσεως, κατά μέσο όρο κάθε 28 ημέρες. Ο κύκλος της γυναίκας αρχίζει από την πρώτη μέρα της περιόδου και τελειώνει με την πρώτη μέρα της επόμενης περιόδου.
Οι διαταραχές της περιόδου μπορεί να αφορούν τη συχνότητα, τη διάρκεια ή ακόμη και χαρακτηριστικά, όπως η ποσότητα και η σύστασή της. Η μεγάλη ροή αίματος και η αυξημένη διάρκεια της περιόδου χαρακτηρίζονται ως μηνορραγία και στα αίτια συγκαταλέγονται τα ινομυώματα, οι πολύποδες, η υπερπλασία του ενδομητρίου, οι διαταραχές του θυρεοειδούς, ακόμη και διαταραχές πήξεως. Η μητρορραγία συνιστά την αιμορραγία που εμφανίζεται σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα, δηλαδή καθ’ όλη τη διάρκεια του εμμηνορυσιακού κύκλου. Μητρορραγία μπορεί να εκδηλωθεί στα αρχικά στάδια της κύησης, σε ύπαρξη πολύποδα, σε ορμονικές διαταραχές, όπως η ανεπάρκεια προγεστερόνης και σε σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Στις διαταραχές της περιόδου συμπεριλαμβάνονται και η αραιομηνόρροια (κύκλος >35 ημέρες) και η αμηνόρροια (απουσία περιόδου >6 μήνες) με τις βασικότερες αιτίες να είναι η εγκυμοσύνη, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, το έντονο stress λόγω υπερβολικής άθλησης ή απότομης μείωσης βάρους και ορμονικές διαταραχές, όπως θυρεοειδοπάθεια και υπερπρολακτιναιμία. Τέλος, αναφέρεται και η αιμορραγία εκ διαφυγής, η οποία παρατηρείται μετά από διαστήματα αμηνόρροιας και προκαλείται μετά από συνεχή οιστρογονική επίδραση στο ενδομήτριο, το οποίο αναπτύσσεται υπερβολικά και αποπίπτει όταν πλέον δεν μπορεί να συγκρατηθεί.
Οι διαταραχές της περιόδου διαγιγνώσκονται με τη λήψη ενός πλήρους ιστορικού, το υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων, πλήρη ορμονικό έλεγχο, καθώς και με διαγνωστική απόξεση ή υστεροσκόπηση. Οι δυο τελευταίες επεμβάσεις είναι ταυτόχρονα και θεραπευτικές, αφού το όποιο παθολογικό εύρημα αφαιρείται άμεσα. Η θεραπεία στις διαταραχές της περιόδου διαφέρει ανάλογα με την αιτία και μπορεί να είναι η χορήγηση ορμονικής θεραπείας, είτε με τη μορφή αντισυλληπτικών δισκίων, είτε με την τοποθέτηση ενδομήτριου σπειράματος (spiral) Mirena, στις περιπτώσεις ορμονικών διαταραχών. Όταν η αιμορραγία οφείλεται σε ινομυώματα, τότε ανάλογα με τη θέση εντόπισής τους, μπορεί να γίνει υστεροσκοπική ή λαπαροσκοπική εξαίρεση αυτών. Οι διαταραχές της περιόδου είναι λειτουργικές και εμφανίζονται αρκετά συχνά, ωστόσο η επίσκεψη στο γυναικολόγο είναι καθοριστικής σημασίας για τη διάγνωση.